Transavia heeft zondag de 170 passagiers opgebeld die zaterdag een noodlanding meemaakten na een turbulente vlucht vanuit het Spaanse Gerona. Tal van reizigers klaagden via sociale media over hun traumatische ervaringen en het gebrek aan opvang. Ook zijn via die kanalen enkele filmpjes van de landing gedeeld.
,,We hebben uit de media klachten vernomen van passagiers die geen prettige ervaring en geen fijne vlucht hebben gehad”, zei een woordvoerster van Transavia. ,,Het was zaterdag uitzonderlijk weer en we waren door de drukte op Schiphol niet in staat de passagiers goed op te vangen. De telefoontjes zijn een stukje nazorg.”
Over de inhoud van de gesprekken wil de vliegmaatschappij niets kwijt. ,,Maar de telefoontjes worden zeker op prijs gesteld.”
Enkele passagiers hebben aangekondigd een klacht in te dienen bij Transavia. Zij voelen zich na de traumatische vlucht, met verschillende landingspogingen op Schiphol en Zestienhoven, aan hun lot overgelaten.
Zo beklagen drie families uit Barendrecht zich erover dat vlucht HV5068 überhaupt vertrokken is naar Rotterdam. Volgens woordvoerder Ruud van Rheenen, wiens zoon Mike en diens vriendin Kimberley aan boord zaten, had de vlucht uitgesteld moeten worden vanwege het weeralarm en code rood van het KNMI voor Zuid- en Noord-Holland. ,,Ik vraag me af waarom de gezagvoerder niet gewoon heeft gewacht op beter weer”, aldus Van Rheenen.
Klachten over stormachtige vlucht Transavia
De Boeing 737-800 zou aanvankelijk landen in Rotterdam, maar door de storm moest de gezagvoerder een doorstart maken en doorvliegen naar Schiphol. Daar werd bij een tweede landingspoging wederom een zogenoemde go-around gemaakt. Daarna werd een ultieme landingspoging gedaan, omdat er te weinig brandstof was om uit te wijken naar Brussel.
Van Rheenen zegt met zijn klacht niet uit te zijn op schadevergoeding of genoegdoening. ,,Het gaat niet om geld. Transavia en andere luchtvaartmaatschappijen moeten lering trekken uit de gevolgde procedures. Er was geen enkele opvang na aankomst op Schiphol, terwijl onze kinderen op Rotterdam moesten zijn. En na zo'n traumatische ervaring moet er toch even een plek zijn om stoom af te blazen'', zegt hij. ,,Mijn zoon en zijn vrienden durven nu voorlopig even niet meer te vliegen.''
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl